Bez ciekawości poznawczej dotyczącej ludzi i świata, nie można osiągnąć wirtuozerii w dyscyplinie zarządzania. Współczesny menedżer powinien być co najmniej tak wszechstronny, jak Leonardo da Vinci.
Wiele razy z pewnością zastanawialiście się, jaki powinien być ten współczesny, dobry menedżer? W uzyskaniu odpowiedzi na to pytanie nie pomagają nam różnego typu zestawienia, w których z mniejszym lub większym wysiłkiem odnajdujemy część swoich cech, bądź też przykłady zachowań.
Nie ukrywam, że moim menedżerskim idolem/inspiracją, od dawna, jest postać Leonarda da Vinci (włoski malarz, architekt, filozof, muzyk, pisarz, odkrywca, matematyk, mechanik, anatom, wynalazca, geolog, rzeźbiarz)!
Wiem, wiem, Leonardo menedżerem nie był, ale wykreował swoją osobą pewien niedościgniony wzorzec fachowości, w której jedna jego specjalizacja wspiera kolejną, a całość tworzy niesamowitą kompilację wiedzy, talentu i predyspozycji. Sam Leonardo często opisywany był jako archetyp „człowieka renesansu", którego wydawałoby się niespożytej ciekawości dorównywała tylko siła jego kreatywności. A w takim wymiarze właśnie, postrzegam wyzwania stojące przed nowoczesnym i co najważniejsze efektywnym zarządzającym liderem.
Nowoczesny, efektywny menedżer (menedżerka) potrafi, (jak Leonardo dyscyplinę) dobrać/zmienić styl zarządzania w zależności od potrzeb firmy, zespołu oraz projektu lub realizowanego zadania.
Oczywiście, na preferowane przez konkretnych menedżerów style zarządzania wpływ mają ich doświadczenia, wykształcenie oraz oczywiście osobowość. Dlatego też, z reguły osoby zarządzające preferują i wykorzystują dwa – trzy style zarządcze w swojej pracy, a najlepsi liderzy umiejętnie łączą je wszystkie.
Menedżer, który nie potrafi dopasować sposobu pracy z ludźmi do potrzeb projektu, sytuacji, zespołu i zadań, najczęściej będzie osiągał kiepskie wyniki, bądź też będzie miał trudności z prowadzeniem zespołu (demotywacja, rotacja, problemy z realizacją celów).
Co myślicie o takim podejściu? Ma sens?
Dla kontynuacji tych rozważań oraz na potrzeby niniejszego artykułu, pozwoliłem sobie przywołaś i zastosować 6 stylów zarządzania wg Daniela Golemana.
Niezwykle celna w jego wydaniu analiza, wskazuje na różnorodność zachowań, jako atrybut sukcesu w pracy menedżera. Co prawda, osią rozważań Golemana była inteligencja emocjonalna i to na jej bazie powstała koncepcja różnorodnych stylów zarządczych, ja jednak uważam, że specyfika zachowań i umiejętności menedżerskich bardziej wskazuje INTELIGENCJĘ MENEDŻERSKĄ, jako właściwe określenie tego zestawu (to jednak temat na osobne opracowanie).
Jak zatem powinien zarządzać ten współczesny, efektywny "Leonardo da Vinci" wg Golemana?
Używając następujących zestawów zachowań, czyli stylów, które Golman definiuje, jako:
Styl demokratyczny (democrative)
W demokratycznym stylu zarządzania liczy się zdanie każdego pracownika.
Zdanie najbardziej charakterystyczne dla takiego lidera, to:
Co sądzisz na ten temat?
Styl afiliacyjny (affiliative)
Menedżer preferujący afiliacyjny styl zarządzania nastawiony jest na ludzi, budowanie harmonii i zrozumienia w zespole. Zdanie najbardziej charakterystyczne dla takiego lidera, to: Ludzie przede wszystkim.
Styl autorytarny (inaczej zwany wizjonerskim – visionery)
Styl ten uważany jest za jeden z najbardziej efektywnych stylów z biznesowego punktu widzenia. Zdanie najbardziej charakterystyczne dla takiego lidera, to:
Chodźcie za mną.
Styl trenerski (coaching)
Jest to styl najbardziej rozwijający zespół. Zdanie najbardziej charakterystyczne dla takiego lidera, to:
Spróbuj tego.
Styl nakazowy (commanding)
W skrócie styl ten można nazwać zarządzaniem przez strach. Zdanie najbardziej charakterystyczne dla takiego lidera, to:
Rób, co ci każę.
Styl procesowy (zwany także normatywnym – pacesetting)
Lider koncentruje się tu na standardach i sposobie wykonania zadania. Nacisk jest na wykonywanie działań efektywnie i zgodnie z wymogami organizacji. Lider uczy i pokazuje jak osiągnąć cel, a w razie potrzeby sam zabiera się do pracy, by udowodnić pracownikom efektywność wybranej metody. Zdanie najbardziej charakterystyczne dla takiego lidera, to: Rób to co ja – natychmiast!.
Oczywiście każda osoba zarządzająca ludźmi będzie miała swoje, bardziej preferowane style, ważne jednak, by potrafiła, adekwatnie do sytuacji korzystać z każdego z nich, mając na uwadze efektywność menedżerską i potrzeby zespołu.
Pamiętaj także, że możesz rozwijać się nieustannie oraz to, że nie ma jednego, właściwego zestawu stylów zarządczych.
Moje dominujące style zarzadzania, to: wizjonerski, trenerski i procesowy, choć w swojej karierze zawodowej korzystałem już chyba ze wszystkich wyżej wymienionych.
A Ty jakie masz dominujące style zarządzania?
Artykuł do przesłuchania w wersji audio:
Jeżeli chcesz świadomie podnieść swoją efektywność liderską, a czujesz, że potrzebujesz Partnera w tym procesie, umów bezpłatną konsultację mentoringową i dowiedz się, jak pomogłem innym liderom lub po prostu napisz do mnie o swoich wyzwaniach.
Źródła: Portal weblog.infopraca.pl, Portal blog.probs.pl, Wikipedia.
Coraz więcej wymaga się od liderów. Rozwiązywania konfliktów, reagowania na zmiany, walki z fluktuacją, dbania o ludzi i ich zaangażowanie. To teraz manager musi być omnibusem. Tylko czy ktoś to docenia?